Miller Kanunu, bilişsel psikolojinin kurucularından George Armitage Miller'ın, ortalama bir insanın kısa dönem hafızasında 7 ± 2 bilgiyi geri çağırabildiğini iddia ettiği teoridir.
George Armitage Miller, insan beyninin bilgi işleme süreci sırasında bilgileri parçalara bölerek (gruplayarak) anlamaya çalıştığını ileri sürer. Miller Kanunu'na göre; insan beyninde kısa süreli hafızaya 7 ± 2 kuralını aşacak şekilde bilgi yüklenmeye çalışılırsa hafıza, kapasitesini aştığı için hata yapmaya başlar. Örneğin; pazarlamacılar satışını gerçekleştirmek istedikleri ürün hakkında müşteriye fazlaca bilgi vermeye başladığında insan beyni kapasitesini aştığı için en fazla vurgulanan ve tekrarlanan sözcük veya sözcükler akılda kalıcı hale gelir. Böylelikle müşteri/kullanıcı “ucuz, fırsat ürünü, büyük kampanya” gibi satın almaya teşvik eden sözcük ve sözcük gruplarına maruz kalır ve büyük olasılıkla satın alma eğilimi gösterir.
Miller Kanunu tartışmalı bir teoridir. Çünkü Miller’ın ardından yapılan diğer araştırmalarda, bilgilerin internet ortamında açıkça görünür olması nedeniyle kullanıcıların hafızalarında tutmaları gereken bir durum oluşmadığı ve kullanıcılar daha fazla seçenekle başa çıkabildiği için 7 ± 2 teorisi geçerliliğini yitirir.
